Promocja na „blue chipy”

Jedną ze strategii inwestycyjnych Benjamina Grahama i jego następców była bardzo prosta metoda zakupu akcji nazywanych blue-chipami (największe spółki notowane na danej giełdzie, w Polsce – indeks WIG20) po okazyjnych cenach. WIG20 to indeks gromadzący największe, najbardziej płynne spółki notowane na naszej giełdzie. W przypadku okresów niepokoju, trudnych warunków rynkowych nadarza się okazja zakupu największych firm notowanych na GPW po, można rzec, „promocyjnych” cenach, które w długim okresie mogą przynieść bardzo wysoką stopę zwrotu (w przeszłości tak się właśnie działo).

Benjamin Graham w swojej książce „Inteligentny Inwestor” zalecał kupno blue chipów najtańszych pod względem wybranych wskaźników wartości rynkowej. W poniższej tabeli przedstawiam spółki wchodzące w skład indeksu WIG20 o wskaźniku C/Z niższym od 5 (bardzo niska wartość, zakup takich walorów historycznie przynosił wysokie stopy zwrotu w długim terminie). C/Z poniżej 5 dla spółek z WIG20 jest rzadko spotykaną okazją.

Wg danych zawartych w tabeli powyżej należałoby zakupić portfel składający się z 4 walorów. W tym miejscu proszę zwrócić uwagę szczególnie na bardzo okazyjną wycenę najjaśniejszej perły na GPW – KGHM, spółka ta cechuje się nadzwyczajnie niskim wskaźnikami wartości rynkowej oraz bardzo wysokimi wskaźnikami rentowności.
(W trakcie pisania postu cena KGHM dotarła do minimum lokalnego 115,70).
Bardzo niską wyceną cechuje się również nasz regionalny potentat paliwowy Lotos. Osobiście wystrzegałbym się w obecnym momencie akcji sektora finansowego (tu: Getin), które w obecnie ze względu na kryzys zadłużenia w strefie euro znajduje się pod ogromną presją. Ostatnią spółką w tabeli powyżej jest PBG, w tym miejscu również zachowałbym ostrożność, sektor budownictwa i deweloperski zachowywał się w ostatnich miesiącach bardzo słabo, cechuje się on niską rentownością, jak na razie nie widać lepszych perspektyw dla tej branży. Poniżej na wykresie pokazana jest relatywna słabość wyżej opisanych sektorów na tle szerokiego rynku:

Słabość sektora budownictwa wobec indeksu szerokiego rynku (źródło: www.stooq.pl)

Z drugiej strony zgodnie z podejściem kontrariańskim być może należy przyjrzeć się powyższym sektorom w oczekiwaniu na zmianę trendu i „regresji do średniej.”

Drugim najważniejszym wskaźnikiem wartości rynkowej jest C/WK. W tabeli poniżej spółki o cena/wartość księgowa mniejszym od 0,8 (rzadka sytuacja w przypadku spółek z indeksu WIG20).

Sytuacja analogiczna do przypadku wskaźnika C/Z. Dodatkowo pojawia się tu spółka z branży informatycznej – Asseco Poland, która w związku z dobrą sytuacją finansowa stanowi ciekawą okazję inwestycyjną.

Podsumowując, obecnie mamy do czynienia z historycznie niskimi wycenami największych, „najlepszych” spółek notowanych na naszej giełdzie, z pewnością sytuacja ta skłania ku refleksji nad ewentualnym budowaniem pozycji na rynku. Z drugiej strony znajdujemy się w środku kryzysu fiskalnego strefy euro, nie wiadomo jakie wydarzenia przyniesie najbliższa przyszłość, w przypadku scenariuszy negatywnych, rozpadu strefy euro na rynkach finansowych dojdzie do katastrofy, a indeksy giełdowe cofną się do dawno niewidzianych minimów.