Akcje – wprowadzenie

Po serii dotyczącej finansów behawioralnych i postanowiliśmy rozpocząć kolejną, opisującą i charakteryzującą różne instrumenty finansowe, z którymi można mieć styczność w świecie finansów. W każdej z tych części postaramy się przedstawić model wyceny takiego instrumentu. Siłą rzeczy jesteśmy zmuszeni zacząć od tych najprostszych, ale z upływem czasu pojawią się na blogu bardziej skomplikowane konstrukcje finansowe.

Zaczynamy od akcji.

Akcje są papierem wartościowym dające ich właścicielowi określone prawa majątkowe i niemajątkowe. Najistotniejszym, z punktu widzenia dalszej analizy, prawem majątkowym jest prawo udziału w podziale zysku (dywidenda). Akcje mogą, ale nie muszą być notowane na giełdzie (dalsza część będzie się odnosiła do tych będących w publicznym obrocie). Szczegóły formalne można przejrzeć na stronach Wikipedii.

Na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie akcje notowane są w systemie notowań ciągłych od godziny 9.00 (otwarcie sesji) do godziny 17.30 (zamknięcie sesji) z uwzględnieniem reguł zawartych w Szczegółowych Zasadach Obrotu Giełdowego uchwalanych przez Giełdę.

Generalizując, w trakcie notowań inwestorzy indywidualni kupują i sprzedają akcje w jednym celu jakim jest osiągnięcie zysku dzięki wykorzystaniu nieefektywności rynku. Proces ten jest poparty wyceną jaką pojedynczy inwestor przeprowadził dla danej spółki określając czy jest ona niedowartościowana, przewartościowana lub dobrze wyceniona przez rynek.

W przypadku akcji najpopularniejsze metody wyceny to:

• metody zdyskontowanych przepływów pieniężnych (model Gordona, wolne przepływy pieniężne dla dawców kapitału własnego FCFE),
• analiza porównawcza z wykorzystaniem wskaźników fundamentalnych,
• analiza techniczna (choć w tym wypadku ciężko de facto mówić o wycenie).

Każda z powyższych metod ma na celu określenie teoretycznej wartości jednej akcji spółki. Następnie porównując otrzymaną wartość z ceną rynkową inwestor określa, czy dany walor charakteryzuje się według niego satysfakcjonującym potencjałem wzrostu, czy też jest za drogi w stosunku do dokonanej analizy.

Modele zdyskontowanych przepływów pieniężnych opierają się na założeniu, że wartość danej spółki jest implikowana przez gotówkę jaką jest ona w stanie wygenerować. W przypadku modelu Gordona gotówką tą jest dywidenda wypłacana akcjonariuszom. W związku z tym podejście to nie może być stosowane do spółek, które nie dzielą się swoim zyskiem z właścicielami w sposób regularny. Niemniej jest to model podstawowy i najbardziej znany więc przyjrzymy się mu bliżej.

Aby obliczyć cenę akcji za pomocą Modelu Gordona należy dokonać prognozy dywidendy jaką spółka będzie wypłacać w najbliższych latach. Następnie założyć pewną wartość wzrostu dywidendy w okresie od końca dokonanych prognoz do nieskończoności. Przygotowane prognozy należy zdyskontować na chwilę obecną kosztem kapitału własnego. (Uwaga: Jeżeli wzrost rezydualny dywidendy jest większy od kosztu kapitału własnego to suma szeregu geometrycznego jaką stanowi wypłata w dywidendy do nieskończoności nie jest zbieżna – nie da się wtedy policzyć wartości jednej akcji). Zachęcam do obejrzenia filmiku instruktażowego pokazującego w uproszczeniu jak wykorzystać Model Gordona do stworzenia arkusza pomocnego przy szacowaniu ceny akcji.

[flashvideo file=wp-content/uploads/2012/01/model_gordona-11.flv /]

Kolejne metody wyceny akcji zostaną omówione wkrótce.

Więcej na temat analizy finansowej spółek giełdowych dowiesz się dzięki naszej dedykowanej aplikacji squaber.com oraz podczas jednego z organizowanych przez nas darmowych szkoleń online. Zapisy pod tym linkiem.